Στη μνήμη της Μιλίτσα Ράκιτς, που σε ηλικία τριών χρονών βρήκε το θάνατο από θραύσματα βόμβας στη Μπατάζνιτσα,

Στη μνήμη των πέντε αλβανόπουλων, ηλικίας από 3 μέχρι 15 χρόνων, που σκοτώθηκαν στο χωριό Ντογκάνοβιτς από τις (απαγορευμένες από τις διεθνείς συνθήκες) βόμβες διασποράς, που κατά κόρον χρησιμοποίησε το ΝΑΤΟ κατά του άμαχου πληθυσμού της Γιουγκοσλαβίας,

Στη μνήμη των δώδεκα παιδιών που σκοτώθηκαν μέσα σε μια μέρα, όταν οι φονιάδες του ΝΑΤΟ ισοπέδωσαν τη γειτονιά τους στη Σουρντούλιτσα,

Στη μνήμη των 81 αλβανόφωνων (ανάμεσά τους 10 μωρά και 26 παιδιά) που σκοτώθηκαν κατά το βομβαρδισμό της φάλαγγας προσφύγων από το ΝΑΤΟ στην Κόρισα του Κόσοβου και των 52 θυμάτων του βομβαρδισμού από το ΝΑΤΟ του τραίνου στη Γκρντέλιτσα Κραγκ,

Στη μνήμη όσων Σέρβων, Αλβανών, Τσιγγάνων και άλλων, έπεσαν στη μάχη υπερασπίζοντας την ενότητα της Γιουγκοσλαβίας ενάντια στις προσπάθειες διαμελισμού της,

Στη μνήμη των χιλιάδων αμάχων που έγιναν στόχος των ιπτάμενων φονιάδων και αφού δολοφονήθηκαν υπέστησαν και δεύτερη προσβολή, με το να τους βαφτίσουν "collateral damage" (δευτερεύουσες απώλειες),

Στη μνήμη των θυμάτων της κατοχής του Κόσοβου από τις δυνάμεις του ΝΑΤΟ και τους ταγματασφαλίτες του UCK,

που ενώ γράφτηκε πριν 75 χρόνια για έναν άλλο πόλεμο, είναι σαν να γράφτηκε χθες, μετάφραση που στοχεύει να βάλει ένα μικρό λιθαράκι στον αγώνα ενάντια στην νέα βαρβαρότητα και ειδικά ενάντια σε αυτούς που ανιστόρητα και θρασύτατα προσπαθούν να χρησιμοποιήσουν την ιστορία του απελευθερωτικού κινήματος της ανθρωπότητας για να δικαιολογήσουν τα εγκλήματα των αφεντικών τους, με φληναφήματα περί "αυτοδιάθεσης" που επιλεκτικά εφαρμόζουν όπου τους βολεύει.