Bron: De Internationale, Nederlandstalig theoretisch orgaan van de IVe Internationale, 1993, najaar, (nr. 47), jg. 37
Deze versie: spelling
Transcriptie/HTML en contact: Adrien Verlee, voor het Marxists Internet Archive
| Hoe te citeren?
Dit nummer opent met een interview met Ernest Mandel, naar aanleiding van het verschijnen van zijn nieuw boek Power and Money. Het boek gaat over een van de allerbelangrijkste problemen van de arbeid(st)ersbeweging, de bureaucratie in de eigen organisaties. Mandel analyseert zeer uitgebreid de complexe historische en sociale wortels van de bureaucratie in Oost en West. Maar in zijn boek en ook in dit interview laat hij zien dat de bureaucratie geen noodlot van de arbeid(st)ersbeweging is. Er zijn in deze eeuw vele momenten van massastrijd geweest, waarin de bureaucratie het heft uit handen is geslagen en de arbeid(st)ers de controle over hun eigen strijd en organisaties hebben weten te veroveren.
In het vorige nummer van De Internationale stond een artikel van de Amerikaanse socialistisch-feministische wetenschapster Stephanie Coontz over de sociale crisis van het gezin in de Verenigde Staten. In dit nummer gaat Ida Dequeecker in op de situatie van de gezinswaarden in België. Daar is geen debat zoals in de VS. Maar ook hier heeft rechts de overhand. Zo buit het uiterst rechtse Vlaams Blok dit thema al jaren uit. De linkse en feministische beweging ontwikkelen te weinig eigen antwoorden en alternatieven voor de sociale problemen op gezinsniveau.
Het derde artikel in dit nummer gaat over de snel verslechterende positie van vrouwen in Oost-Europa. De snelle ineenstorting van het stalinisme heeft voor de meeste mensen niet de verwachte vrijheid en vooruitgang gebracht waarop zij hadden gehoopt. Dat geldt in de eerste plaats voor vrouwen. Zij vormen in veel landen een van de zwakke groepen die het meest te lijden hebben onder de maffiose terugkeer van kapitalistische verhoudingen en de algemene politieke, sociale en morele ontwrichting. Een van de voorbeelden is het reactionaire offensief van de katholieke kerk in Polen, die een nieuwe vorm van een totalitaire staat probeert in te voeren.
De kapitalistische wereldeconomie zit al twintig jaar in een depressie, ofwel in de neergaande fase van een lange golf. De recessie slaat de afgelopen jaren hard toe in alle Westerse industrielanden. Voor de arbeid(st)ersklasse betekent dat de gesel van structurele massawerkloosheid en de gestage afbraak van de ‘verzorgingsstaat’. Jesus Albarracin toont in zijn artikel over het neoliberale fiasco aan dat de ideologie van de vrije markt geen oplossingen heeft weten te bieden voor de kapitalistische crisis. Integendeel, deze ‘oplossingen’ verergeren de toestand alleen maar. Daarom gaan er nu stemmen op voor het toepassen van neokeynesiaanse vormen van economische politiek. Maar ook dat biedt de arbeid(st)ersbeweging geen zonnige vooruitzichten, zolang ze de krachtsverhoudingen niet in haar voordeel weet te wijzigen. Deze keer hebben we een extra lange rubriek ‘Uitgelezen’ met besprekingen van recent verschenen boeken en bladen.