Deze versie: spelling
Transcriptie/HTML en contact: Adrien Verlee, voor het Marxists Internet Archive
| Hoe te citeren? — Graag bronvermelding !
Bron: De Internationale, Nederlandstalig theoretisch orgaan van de IVe Internationale, maart 1992, nr. 42
Deze versie: spelling
Transcriptie/HTML en contact: Adrien Verlee, voor het Marxists Internet Archive
| Hoe te citeren? — Graag bronvermelding !
Veertienduizend blauwhelmen van de Verenigde Naties gaan naar het voormalige Joegoslavië om daar de vrede te bewaren. Dit leger krijgt als naam ‘De Beschermingsmacht’.
De Nederlandse regering stuurt 277 militairen als bijdrage aan deze ‘vredesmacht’. De vakbonden van dienstplichtigen, AVNM en VVDM, gaan akkoord met deze militaire interventie en pleiten alleen nog voor ‘goede en eerlijke voorlichting’ aan de soldaten.
De machthebbers van deze wereld, Bush, Major, Peng, Kohl, Jeltsin, Mitterand en consorten zijn de laatste tijd druk bezig om de Verenigde Naties op te waarderen. Om hun eigen imago op te poetsen en de aandacht van hun binnenlandse problemen wat af te leiden, kwamen zij onlangs in het gebouw van de Verenigde Naties bijeen. In hun gemeenschappelijke strijd tegen de onderdrukten in de wereld kunnen zij de VN goed gebruiken.
Veel illusies over de bedoelingen van de zogenaamde neutrale Verenigde Naties hoeft de misbruikte en mishandelde bevolking van Joegoslavië niet te hebben. Deze organisatie wordt immers beheerst door dezelfde machten die een jaar geleden – met instemming en onder dekking van de VN – een smerige en bloedige oorlog ontketenden tegen de bevolking van Irak en die dat volk nu nog steeds uitmergelen met een economische boycot.
Eén van de redenen dat de VN troepen naar Joegoslavië sturen is de angst voor een ongecontroleerde massale stroom vluchtelingen naar West-Europa. Die angst is ook één van de achtergronden van de Europese Gemeenschap om sneller te komen tot een gezamenlijke buitenlandse politiek tegen de rest van de wereld.
Maar een gewapende controle zal de oorzaken van de barbaarse burgeroorlog niet wegnemen en zal dus nooit een duurzame vrede en wederopbouw kunnen garanderen. Want dezelfde regimes die nu troepen sturen zijn via het IMF en de Wereldbank ook verantwoordelijk voor de grote economische en sociale problemen in Joegoslavië, die mede de voedingsbodem voor de burgeroorlog vormen. En diezelfde regimes zijn uiterst selectief in hun met woorden zo vurig beleden recht op zelfbeschikking.
De enige hoop op werkelijke vrede en veiligheid in Joegoslavië is de groeiende onafhankelijke antioorlogsbeweging in dat land. Steeds meer mensen verzetten zich ertegen om als kanonnenvoer te dienen voor lugubere types als de Servische fascist Milosevic. Steeds meer mensen in Joegoslavië verzetten zich tegen de verschrikkelijke kosten en verwoestingen van de oorlog.
Een duurzame vrede en veiligheid in Joegoslavië is niet mogelijk zonder het daadwerkelijk erkennen van het recht op zelfbeschikking van álle volkeren, dat wil zeggen het beëindigen van álle vormen van nationale onderdrukking in het hele gebied van de voormalige federatieve republiek Joegoslavië. Maar een duurzame vrede en veiligheid zijn evenmin mogelijk zonder democratische rechten en vrijheden en zonder sociale rechtvaardigheid. Daarvoor moet worden aangeknoopt bij de traditie van zelfbeheer in Joegoslavië en dat zal moeten worden uitgebreid naar alle maatschappelijke niveaus.
De Verenigde Naties zullen deze voorwaarden niet verwerkelijken. Deze organisatie is daarvoor eerder een belemmering. De VN en haar voorloper de Volkerenbond hebben een lange traditie als beschermer van imperialistische en bureaucratische belangen.
De grote machthebbers van de wereld gebruiken de Verenigde Naties als een neutraal masker voor hun ‘wereldregering’. Zij kunnen dat mede blijven doen omdat grote delen van de linkse beweging nog illusies koesteren in dit armzalig substituut voor een wereldorde. En dit zal blijven zolang de brute onderdrukkers niet zijn vervangen door een werkelijke wereldregering van vrije volkeren die eendrachtig samenwerken voor een socialistische orde in de wereld.