Deze versie: spelling
Transcriptie/HTML en contact: Adrien Verlee, voor het Marxists Internet Archive
| Hoe te citeren? — Graag bronvermelding !
Bron: De Internationale, orgaan van de Nederlandse sectie van de IVe Internationale, jan. 1966, jg. 9.
Deze versie: spelling
Transcriptie/HTML en contact: Adrien Verlee, voor het Marxists Internet Archive
| Hoe te citeren? — Graag bronvermelding !
Na enige jaren van toenemende spanning tussen een linkse tendens in de IVe Internationale – die zich steeds concreter oriënteerde op de sociale koloniale revolutie en op het destalinisatieproces in de traditionele communistische wereldbeweging – en een rechtse tendens – die door deze oriëntering op de vernieuwende krachten van de wereldrevolutie af te wijzen, zich steeds meer uitleverde aan de zuigkracht van de kapitalistische maatschappij – heeft de leiding van deze laatste tendens, ten einde zijn opportunistische lijn onbedreigd te kunnen voortzetten een breuk geprovoceerd.
Wij laten hieronder uit Sous le Drapeau du Socialisme (nov.-dec. 1965) – enigszins ingekort – het verslag volgen van de Internationale Conferentie van de linkse, dat is de revolutionair marxistische tendens van de IVe Internationale, in verband met deze – nu geheel voltrokken – breuk.
DE REDACTIE
De Internationale Conferentie van de revolutionaire marxistische tendens der IVe Internationale, die eind november 1965 plaatsvond, had op de agenda de volgende punten:
a) De ontwikkeling van de interne situatie van de IVe Internationale;
b) Inleiding van het ontwerp ideologisch platform; discussie;
c) Inleiding van de politieke resolutie over de internationale situatie; discussie;
d) Inleiding van het rapport over de organisatorische taken van de tendens; discussie;
e) Verschillende kwesties.
De Conferentie bracht hulde aan de heldhaftige strijders van Vietnam, aan de kameraden Mohamed Harbi, Hocine Zahouane, Omar Harraig en andere slachtoffers van de contrarevolutionaire onderdrukking in Algerije; aan de strijders van de Peruaanse en Latijns-Amerikaanse revolutie. Een minuut stilte werd in acht genomen ter ere van de nagedachtenis van Luis de la Puente Uceda, leider van de Peruaanse MIR, gevallen in de strijd tegen de vijand.
De Conferentie stelde vast dat de leiding van de achterwaards gerichte stroming (Pierre Frank, Ernest Germain, Livio Maitan) welbewust zich van de levende vleugel van de IVe Internationale wil afscheiden, door het verwezenlijken van een organisatorische scheuring.
De Conferentie waarschuwt revolutionairen voor de bureaucratische en leugenachtige methoden van die leiding om zich als de “leiding” van de IVe Internationale voor te doen, en de betekenis van de scheuring zo gering mogelijk voor te stellen. Op hun zogenaamde wereldcongres, in feite een fractiecongres, werd geen vertegenwoordiger van de revolutionair-marxistische tendens en geen van de niet-Europese organisaties die zich tegen elke scheuringsmaatregel hadden verzet, toegelaten. Bovengenoemde groep, die eigenlijk alleen een tendensleiding is, bleek sedert lang niet in staat zich aan te passen aan de nieuwe werkelijkheid van de wereldrevolutie; en zij gaat voort standpunten te verdedigen die met het revolutionaire marxisme niets gemeen hebben.
In naam van een – op bijna stalinistische wijze opgevat – “democratisch centralisme”, misvormt deze groep, juist op het ogenblik dat de situatie van de arbeidersklasse de meest ruime democratie in de discussie en in de proletarische organisaties vereist, de bij uitstek democratische tradities van de IVe Internationale, door haar uiterst fractioneel-bureaucratische methoden tegen de revolutionair-marxistische krachten. Te minder aanvaardbaar zijn deze methoden, waar zij in scherpe tegenstelling staan tot de soepelheid tegenover hen, die, bv.: openlijk Roberto Holden en zijn “GRAE” (Angolese beweging die goede relaties onderhield en onderhoudt met verschillende reactionaire regeringen van Congo-Leopoldstad, en met het Amerikaanse imperialisme dat ook weer met die regeringen sterk verbonden is – Red.) verdedigen tegen de MPLA; die samenwerken met Camille Huysmans in België, aangeduid als waarlijke vertegenwoordiger van het “wetenschappelijk socialisme”; die in de Verenigde Staten, tijdens de Vietnamese oorlog, de traditionele politiek van het revolutionaire defaitisme (dit komt in dit geval neer op het consequent toepassen van het beginsel “de vijand staat in eigen land” – Red.) hebben verlaten om achter de pacifistische beweging aan te lopen; die de Peruaanse guerrilla als “funest” karakteriseren; die zich in Argentinië verbinden met lieden die bekend staan voor hun opportunisme en twijfelachtige moraal (de Moreno-groep, Red.); die na gedurende de Algerijnse oorlog de MNA tegen de FLN te hebben gesteund, nu voortgaan de nieuwe revolutionair socialistische oppositie in Algerije, georganiseerd in de ORP, te negeren; die door hun kritische steun aan de Chinese communisten en het verbreiden van de ergste illusies omtrent het ware karakter van de Chinese bureaucratie, en door niet de moed te hebben tot eerlijke zelfkritiek, voortgaan een betreurenswaardige verwarring gaande te houden.
Het politiek en organisatorisch gedrag van deze epigonen (navolgers zonder eigen ideeën – Red.) van de IVe Internationale, zal niet nalaten het sarcasme van de traditionele vijanden van het trotskisme, van de IVe Internationale en van de revolutionair-marxistische stroming op te wekken.
Hoe betreurenswaardig ook de degeneratie van een hele stroming is, die nog pretendeert tot de IVe Internationale te behoren, over het geheel genomen is het slechts een episode in de lange geschiedenis van de arbeidersbeweging, die vol crises, scheuringen, ideologische herwaarderingen en hergroeperingen was en is.
De revolutionair-marxistische tendens heeft de vaste overtuiging de voortzetting te vertegenwoordigen van de waarlijke revolutionaire en democratische tradities van de historische beweging die door Leon Trotski werd opgericht; en zij toont zich daarbij in staat op creatieve wijze deze stroming in de nieuwe omstandigheden van de wereldrevolutie in ons tijdperk, verder te ontwikkelen. Zij laat zich niet van zijn stuk brengen door enige reactie of door enig obstakel.
De politieke documenten van de Conferentie van de revolutionair-marxistische tendens zullen binnenkort in brochurevorm verschijnen. De Conferentie nam het besluit om Sous le drapeau du socialsme (“Onder de vaan van het socialisme”) tot centraal orgaan van de tendens te maken, in Franse, Engelse en Spaanse edities.
Andere publieke externe en interne organen worden voorbereid. Verder worden organisatorische maatregelen genomen ter versterking van de fusie van de tendens met de nieuwe revolutionaire krachten in de wereld, zowel op het vlak van de koloniale revolutie als op dat van de destaliniserende arbeidersstaten en van de ontwikkelde kapitalistische landen.
De Conferentie roept alle revolutionaire marxisten op om zich weer aan te sluiten bij een internationale organisatie die de democratische Internationale van de revolutionair-marxistische voorhoede wil zijn, het absoluut onmisbare kader voor de scheppende uitwerking van de revolutionair-marxistische gedachte en van de strijdbare actie te midden van de werkelijke krachten van de wereldrevolutie.
(November 1965)