Geschreven: 11 januari 1890
Bron: Tegen het reformisme, Uitgeverij Progres, Moskou 1990. Een bundel teksten (extracten) rond het thema reformisme
Vertaling: Uitgeverij Progres
Deze versie: Spelling - Voetnoten zijn niet overgenomen
Transcriptie/HTML en contact: Adrien Verlee, voor het Marxists Internet Archive, februari 2009
Laatste bewerking: 09 februari 2009
11 januari 1890
Het stormachtige verloop van de beweging, dat we vorige zomer zagen, is wat gekalmeerd. En het mooiste van alles is dat de lege sympathie van de burgerbende voor de arbeidersbeweging, die de stakende dokwerkers destijds genoten, in rook is opgegaan; deze sympathie begint te wijken voor het veel natuurlijker gevoel van wantrouwen en ongerustheid. Tijdens de staking van de arbeiders in het gaswezen in het zuidelijk deel van Londen, die de arbeiders met geweld was opgelegd door de gasondernemingen, zagen de arbeiders zich opnieuw in de steek gelaten door alle filisters. Dat is heel goed en ik zou alleen maar willen dat Burns er door zijn eigen ervaringen van overtuigd raakt, als hij bijvoorbeeld zelf een staking zal moeten leiden, anders maakt hij zich op dit punt allerlei illusies.
Daarbij verloopt dit alles niet zonder alle mogelijke wrijvingen — zoals bijvoorbeeld tussen de arbeiders in het gaswezen en de dokwerkers — maar konden we anders verwachten? Niettemin zijn de massa’s in beweging gekomen en ze zijn al niet meer te stoppen. Hoe langer de stagnatie aanhoudt, met des te meer kracht zal de beweging doorbreken. Deze ongekwalificeerde arbeiders zijn heel andere mensen dan de pedante pennenlikkers uit de oude trade-unions: ze hebben geen greintje van het oude formalisme en de hokjesgeest, zoals bijvoorbeeld in de Bond van Mechanici. Integendeel, hun aller leuze is: organisatie van alle trade-unions in één blok voor de directe strijd met het kapitaal. Een voorbeeld: tijdens de dokwerkerstaking in de Handelsvaartdokken zetten drie mechanici de stoommachines niet stil. Burns en Mann (allebei zelf mechanici en Burns is lid van het Uitvoerend Comité van de verenigde trade-union van mechanici) werd opgedragen deze mensen over te halen om het werk neer te leggen, dan zou niet één kraan van zijn plaats kunnen en de directie gedwongen zijn om toe te geven. Maar alle drie mechanici weigerden weg te gaan. En het Uitvoerend Comité van de bond van mechanici hield zich er buiten en vandaar ook de langdurige stakingen! Verder: op de rubberfabriek in Silvertown leed een staking die 12 weken geduurd had een nederlaag vanwege de mechanici, die er niet aan meededen en zelfs, tegen de regels van hun bond in, ongekwalificeerd werk uitvoerden! En waarom? Deze hufters hebben, om ‘de toestroom van arbeiders in te perken’, een regeling ingevoerd, krachtens welke slechts diegene, die een vastgestelde opleidingstermijn heeft doorlopen, tot hun bond wordt toegelaten. Daarmee hebben ze een heel leger gecreëerd van concurrenten, zogenaamde stakingbrekers, mensen met dezelfde kwalificatie als zijzelf, die graag zouden toetreden tot de bond, maar gedwongen waren in het kamp van de stakingsbrekers te blijven, omdat ze vanwege deze pedanterie, die nu alle inhoud mist, buiten de bond staan. En aangezien de mechanici weten dat zowel in de Handelsvaartdokken als in Silvertown deze stakingbrekers meteen hun plaats zouden innemen, leggen zij het werk niet neer en worden zelf stakingsbrekers tegenover de stakenden. En hier zie je nu het verschil: de nieuwe bonden handelen gemeenschappelijk. Op de huidige staking van de arbeiders in het gaswezen staan de matrozen, de stokers op de treinen, de werklui op de lichters, de voerlui op de kolenwagens e.d. naast elkaar, maar de mechanici hebben zich natuurlijk alweer niet bij hen aangesloten; die gaan door met hun werk!
Maar met deze oude verwaande grote trade-unions zal het gauw gebeurd zijn. Hun belangrijkste steunpunt is de Londense Raad van Trade-unions, waarin de nieuwe bonden meer en meer de overhand krijgen en over hoogstens 2 à 3 jaar wordt ook het Congres van Trade-unions revolutionair. Reeds op het aanstaande congres zullen de Broadhursts hun ogen uitkijken.
Vertaald uit het Duits