Geschreven: 19 september 1868
Bron: Tegen het reformisme, Uitgeverij Progres, Moskou 1990. Een bundel teksten (extracten) rond het thema reformisme
Vertaling: Uitgeverij Progres
Deze versie: Spelling - Voetnoten zijn niet overgenomen
Transcriptie/HTML en contact: Adrien Verlee, voor het Marxists Internet Archive, februari 2009
Laatste bewerking: 07 februari 2009
19 september 1868
Uit de debatten (zie de Social-Demokrat) van het Congres van de Algemene Duitse Arbeidersbond kun je opmaken, dat de ‘echte’ lassalleanen hebben geroken, dat door het congres te projecteren voor de oprichting van vakbonden en het reguleren van stakingen, hun president [Schweitzer. Red.] de door Lassalle gebaande wegen verlaat. Slechts nadat hij had gedreigd zich terug te trekken kreeg hij toestemming deze agitatie op te zetten los van de Duitse Arbeidersbond. Zijn doel bestaat natuurlijk hierin om Liebknecht e.a. voor te zijn. Hij heeft bovendien ingezien, dat met de ontwikkeling in Duitsland van een werkelijke arbeidersorganisatie, die steunt op vakverenigingen, zijn kunstmatige sektarische bond spoedig geen been meer zal hebben om op te staan. Wat hij thans op de voorpagina (nr. 104) uitgeeft voor de balans van alle lassalleaanse vindingen — ‘staatskrediet voor het instellen van productieassociaties’, — is letterlijk overgenomen uit het programma van het Franse katholieke socialisme, dat werd geleid door Buchez in het ‘Atelier’ in de tijd van Louis-Philippe.
Vertaald uit het Duits