Geschreven: Rede uitgesproken op het Paascongres van de Communistische Partij van Nederland (CPN) in 1938
Bron: CPN brochure: Het congres der CPN, redevoeringen en besluiten
Deze versie: spelling
Transcriptie/HTML en contact: Paul Benschop, juli 2009
Laatste bewerking: 26 juli 2009
Het centrale probleem, niet alleen voor onze partij, maar voor de gehele werkende massa is thans de eenheid van de arbeidersklasse en het Volksfront tegen de pogingen van de fascistische aanvallers. Ons standpunt ten opzichte van Indonesië is in dit verband gewijzigd. Waarom? De plannen van de militair-fascistische klieken van Japan, die evenals de twee andere fascistische staten, Duitsland en Italië, wroeten en intrigeren onder de koloniale volkeren, speciaal in het Oosten, een werkzaamheid, waaraan ook de NSB in Indonesië op haar wijze meedoet, maken dit nodig.
Handhaving van de leuze: Indonesië los van Holland - nu!, zou willens of onwillens, betekenen, dat de fascistische aanvallers in de kaart zouden worden gespeeld. En dit is ook de reden, waarom onder deze omstandigheden het trotskisme deze leus juist wél wenst te handhaven!
Deze wijziging hangt ook samen met het gelukkig initiatief, dat uit Indonesië zelf is opgegaan, en dat zijn uitdrukking vindt in de petitie-Soetardjo, die met 26 tegen 20 stemmen in de Volksraad werd aanvaard. Deze petitie kan een hefboom zijn, om de koloniale volkeren van de Indonesische Archipel uit hun onderdrukking te verheffen tot gelijkgerechtigde burgers van de Nederlandse staat.
Het Volksfront voor Indonesië, samengaande met economische eisen, is noodzakelijk met het oog op de ramp, die door een Japanse overweldiging over het bruine volk zou komen. De wereld toont de voorbeelden van een dergelijke overweldiging sinds Abessinië. De ellende van de Indonesische massa zou onder de Japanse hel nog onnoemelijk stijgen. Het moet voorkomen worden, dat Indonesië een tweede China wordt!
Wordt Indonesië wezenlijk bedreigd? Wij antwoorden: Ja, dit gevaar is reëel! Twijfelaars wijzen we er op, wat in het beruchte memorandum van baron Tanaka aan den Mikado is samengevat: de verovering van een groot Japans rijk in het Verre Oosten, waarvan de inlijving van Mandsjoekwo en de aanval op China de aanvang is, en op welke veroveringsprogram nog veel meer staat: Frans- en Engels-Indië, Indonesië, Midden-Azië, ja, Europa! Niet zo’n klein beetje dus.
Sinds dit rapport in 1927 uitkwam, is Japan stelselmatig bezig aan de verwerkelijking er van. De brochure, die in december 1937 aan de buitenlandse journalisten te Tokio werd uitgereikt, spreekt van een plan voor de Verenigde Staten van Azië, en deze brochure bevat een kaart, waarin vrijwel geheel Oost-Azië, waaronder ook Indonesië, maar daarenboven Australië enzovoort door Japan als heersend middelpunt zouden worden verenigd en in dezelfde positie zouden komen als Mandsjoerije nu!
Met het wroeten en stoken onder de inheemse bevolking, met de misleiding van achterlijke elementen, speculeert Japan op de instincten der onderdrukten, zoals de Franco-fascisten de Moren hebben weten te misleiden en op te jagen tegen de Spaanse republiek. Eén van de leuzen in deze misleidingstactiek is: Azië voor de Aziaten! Wat in China gebeurd is, dat toont aan, dat Japan door Mongoolse en Mandsjoerijse huurlingen paniek en verraad heeft pogen te zaaien. En als dit in China mislukte, dan is dat het resultaat van de gelukkige eenheid en het eensgezinde verzet van het hele Chinese volk.
Daarom begroeten wij de helden legers van China, die met doodsverachting strijden, en die niet geaarzeld hebben, misdadige en corrupte elementen neer te ploffen! Daarom brengen wij een vlammende groet aan het dappere Rode Achtste Leger van China.
Japan belegt kapitalen in Indonesische ondernemingen, die reeds 50 à 60 miljoen Yen belopen. Indonesische jeugd wordt naar Japan gelokt, om er te ‘studeren’ - dat wil zeggen, rijp te worden gemaakt als werktuig van het Japanse imperialisme. Tegen de Chinezen wordt ontzettend opgehitst, zoals ook de NSB-er van Duyl op zijn tournee door Indonesië tegen de Chinezen hitst, zoals het fascisme over haat zaait tussen de volkeren, zoals Mussolini anti-Britse radio-propaganda verbreidt in de koloniën. En als de Engelse eerste minister hierop niet anders schijnt te willen reageren dan door een overeenkomst met Italië, dan sluiten wij ons aan bij het protest van de Spaanse regering tegen deze overeenkomst.
Daarom richt de Communistische Partij, die altijd schouder aan schouder met de onderdrukte volkeren gestreden heeft, de oproep tot Indonesië: Weest waakzaam, zoekt en vindt de weg naar eenheid, verwerpt elke schijn-radicale passiviteit, drukt meedogenloos de trotskisten weg, grijpt elkaars handen, vergeet de verdeeldheid en smeedt de eenheid!
Indien de oproep van ons congres werkelijkheid zou worden, en de eenheid onder de inheemsen tot stand komt, dan is dat een krachtige dam tegen alle roofverlangens van Japan. Maar hiervoor moet de weg tot verheffing, tot gelijkberechtiging van het Indonesische volk worden betreden. Het voorstel van Soetardjo biedt de mogelijkheid voor een krachtige, openlijke en legale actie. Het steunt op artikel 78 van de Indische Staatsregeling en artikel 1 van de Nederlandse Grondwet.
Daarom begrijpen we niet, dat er nog delen van de inheemse beweging zijn, die zich van deze actie verre houden. De groepen, die samenwerking weigeren, laden een ernstige verantwoordelijkheid op hun schouders.
We behoeven niet nader te wijzen op de belangrijke positie die Indonesië in een oorlog in de Stille Zuidzee inneemt. De fascisten loeren op deze rijke buit. Broederlijke machtsvorming van het Nederlandse en Indonesische volk, op de basis niet slechts van militaire weerbaarheid, maar ook van economische gelijkheid en politieke vrijheid, kan een kracht formeren, waarop Japan zal afstuiten.
Deze les leert ons Spanje, leert ons China. Nederland moet zich daarom haasten, Indonesië recht te doen! Een Indonesië, dat iets heeft, waarvoor het zich verweren kan, democratie, een menswaardig leven, vrijheden, dat is de beste waarborg tegen de Japanse opdringing. In die zin roep ik tot Indonesië en tot Nederland: Maak ons weerbaar tegen het fascisme!
In Indonesie, dat volgens de verklaringen van den voormaligen Deli-planter, Kastelein, het moederland door de crisis heen heeft geholpen, leden en lijden grote delen van de eigen bevolking honger. De vloek der aanpassing heeft het land uitgemergeld. Voor volksonderwijs is er geen geld. Meer dan 90 procent van de inheemsen kan lezen noch schrijven. De werklozenzorg bepaalt zich in hoofdzaak tot enkele Europeanen. En als minister Welter verklaart, dat onder de Nederlandse driekleur geen honger geleden wordt, dan bedoelt hij daar mee: in de huizen, waar de bezitters wonen.
In Indonesië heersen nog druk en vervolking; de schande van het Digoelkamp wordt bestendigd. De NSB mag haar wroetpolitiek voortzetten. De boycot van Japanse waren wordt tegengewerkt.
Hiertegenover stellen we onze eisen: algemeen kiesrecht voor Indonesiërs, benoembaarheid voor staatsbetrekkingen en weermacht voor inheemsen, een eigen parlement, kortom gelijkberechting.
Met alle kracht moeten we de schouders zetten onder de petitie-Soetardjo. In Nederland en in Indonesië moet eensgezind gewerkt worden aan de uitvoering van deze eisen.
De SDAP die tegelijk met ons vergadert, mag zich bewust zijn van haar verantwoordelijkheid, om tot eensgezinde strijd te komen. De veteraan van de SDAP, Vliegen, verweet mij dezer dagen, dat de communisten door het voeren van scheuringspolitiek in Duitsland bijgedragen zouden hebben tot de komst van het fascisme. Dat verwijt in ongegrond. Maar ik zeide hem: Dan reiken we toch thans de broederhand aan allen, die met ons mee willen strijden tegen het fascisme!
En tegenover het volk van Indonesië, dat op verheffing wacht, verklaren we alles te zullen doen, wat in ons vermogen ligt, om de gelijkberechtigheid te verwezenlijken. Volk van Indonesië, schaar U in broederlijke eenheid om de petitie-Soetardjo!
Uit de ellende, naar de welvaart! Uit de verdrukking naar de vrijheid!
Verdrijft verdeeldheid, sektarisme, schijnradicalisme, uit Uw rijen!
Duldt niet het verraderlijk gewroet van Trotskistische elementen!
Indonesië mag geen tweede China worden!
Nederland én Indonesië onafhankelijk, welvarend en vrij!
Nederland én Indonesië één tegen de overweldigers van het fascisme!