Journalist en historicus van het Britse en internationale socialisme. In Duitsland (1889), werd hij redacteur van de Magdeburger Volksstimme en na acht maand gearresteerd voor oproepen tot klassenstrijd en belediging van het Duitse leger en autoriteiten, hij werd veroordeeld tot tien maand gevangenis. In juni 1894 gaat hij naar de London School of Economics, Engeland. December 1897, naar Parijs, om het Dreyfuss-proces te volgen. Dan naar New York, de tijd van de Spaans-Amerikaanse oorlog en de Filippijnse rebellie, hij was getuige van de geboorte van het Amerikaanse imperialisme, dat hij analyseerde voor de Neue Zeit en Vorwärts. Met de terugkeer van Bernstein naar Duitsland werd Beer gevraagd in London opnieuw correspondent te zijn voor de Vorwärts, dat doet hij van 1902 tot 1912. Met de Eerste Wereldoorlog werd hij gedeporteerd naar Duitsland, waar hij later werkte aan Die Glocke. Een blad van Parvus, behorende tot de rechterzijde van de SPD. Nog later werkte hij aan het Marx-Engels Instituut in Moskou (1927-1929), op verzoek van Riazanov, ook aan het Instituut fur Sozialforschung (Frankfurt am Main) werkte hij. Emigreerde alweer naar Londen in 1933 met de opkomst van de nazi’s die zijn familie vernietigde.

Max Beer

1864 - 1943

Werken:

Algemene geschiedenis van het socialisme, 1922