HTML en contact: Adrien Verlee, voor het Marxists Internet Archive
| Hoe te citeren? — Graag bronvermelding !
Bron en vertaling: www.lef-online.be
HTML en contact: Adrien Verlee, voor het Marxists Internet Archive
| Hoe te citeren? — Graag bronvermelding !
Landgenoten,
Ik zal met mijn leven de verdediging van de principes dierbaar aan dit land betalen.
De schande zal over hen vallen die hun overtuigingen verloochenden, die zich niet aan hun eigen woord hielden en zich aan de zijde van het leger en zijn doctrines schaarden.
Het volk moet behoedzaam zijn, zich noch laten provoceren noch laten uitmoorden, maar zijn verworvenheden verdedigen.
Het volk moet zijn recht zijn eigen werk, een waardig leven en de verbeteringen ervan te behouden.
Betreffende dezen die zogezegd de “zelfverklaarde” democratie vertegenwoordigen, zij hebben de staatsgreep gepromoveerd en Chili op een waanzinnige en onbetrouwbare wijze in een afgrond gestort.
Voor de hoogste belangen van het volk, in naam van het vaderland, wil ik jullie overhalen de hoop niet op te geven. De geschiedenis houdt niet op, noch door repressie noch door moord. Het is een tijdstip te doorstaan, een moeilijk moment. Het is mogelijk dat ze ons tijdelijk verslaan, maar de toekomst zal aan het volk, aan de werkers blijven behoren. De mensheid gaat onweerstaanbaar voort naar een beter leven.
Landgenoten, ze kunnen de radio’s stilleggen en ik zal moeten zwijgen. Op dit ogenblik zijn er vliegtuigen die ons bombarderen, maar wees overtuigd dat we er ook zijn om te bewijzen dat er in dit land mensen zijn die hun eed en mandaat tot het einde trouw zijn. Ik zal dit doen als verkozene van het volk en als verkozen president bewust van de waardigheid waarmede men mij dit toevertrouwde.
Het is waarschijnlijk de allerlaatste maal dat ik u kan toespreken. De luchtmacht heeft ook de meeste antennen van de radio’s gebombardeerd.
Mijn woorden zijn niet bitter maar ontgoocheld. Ze zijn de morele straf van deze die hun eed aan de grondwet hebben verraden. Soldaat van Chili, opperbevelhebber Pinochet, verenigd met admiraal Merino en generaal Mendosa, die gisteren hun solidariteit en trouw aan de regering zworen, staan vandaag aan het hoofd van de staatsgreep.
Rekening houdend met deze gebeurtenissen, wil ik aan de werkers het volgende zeggen: ik zal niet opgeven. In deze historische etappe zal ik zelf mijn leven geven als trouw aan ons volk. Ik ben er zeker van dat het graantje vooruitgang toevertrouwd aan het Chileense volk niet definitief zal vernietigd worden.
Zij hebben de wapens, ze kunnen ons onderwerpen maar ze zullen de sociale strijd en vooruitgang niet kunnen beletten. Noch met moorden noch met folteringen en ander machtsmisbruik! De geschiedenis behoort ons, ze werd en wordt door het volk verwezenlijkt.
Werkers van mijn vaderland, ik wil u ook nog bedanken voor de trouw die u altijd heeft getoond, voor het vertrouwen dat u gaf aan een man die de tolk was van de grote wil voor rechtvaardigheid, een man die zweert altijd de grondwet en het recht gerespecteerd te hebben.
In dit doorslaggevend moment wou ik als laatste zeggen dat de les zal onthouden worden. Het buitenlandse kapitaal, het imperialisme, hebben een klimaat geschapen die onze tradities verbrak. Daaraan waren Schneider onderworpen en werd door commandant Araya bevestigd.
Met de buitenlandse hulp hoopten ze de politieke macht te heroveren om hun eigendommen en privileges te herwinnen.
Ik zou me willen wenden aan de eenvoudige vrouw van ons land, aan de boerin die ons geloofde, aan de arbeidster die zo hard werkte en ook aan de moeder die altijd al zo goed zorgde voor haar kinderen.
Aan de ambtenaren, aan deze die sinds zo lang de staatsgreep probeerden te verhinderen, tegen deze die enkel de voorrechten en belangen van een kapitalistisch groepje verdedigen.
Ik wend mij tot de jeugd, aan deze die door hun gezang, hun blijdschap en strijdlust verspreidden.
Ik richt me tot de Chilenen, arbeiders, boeren, intellectuelen en allen die zullen worden vervolgd, want het fascisme is al een hele tijd actief in ons land.
De terroristische aanslagen op onze bruggen, spoorwegen en de vernieling van olie- en gasleidingen, terwijl deze dit moesten verhinderen bleven zwijgen en er niet tegen optraden.
De geschiedenis zal hen berechten.
Het leger zal zeker gewapenderhand ook radio Magallanes het zwijgen opleggen maar u zult wel voor altijd mijn rustige stem horen raad geven, ik zal in uw geheugen blijven als een man, trouw aan zijn vaderland.
Laat u niet vermoorden, vernederen, verdedig u. Werkers ik heb vertrouwen in het lot van Chili. Ga vooruit, wetende dat weldra grote lanen zullen openstaan voor vrije mensen die een rechtvaardige en betere samenleving zullen oprichten.
Leve Chili, leve het volk, leve de arbeidersklasse!
Dit zijn mijn laatste woorden, ik ben overtuigd dat mijn offer niet tevergeefs zal zijn en dat de verraders minstens een morele veroordeling zullen krijgen voor hun lafheid en verraad.
11 september 1973