Ј.В. Сталин
Првпат објавено: Красная звезда, бр. 18, 21 јануари 1930.
Извор: Ј.В. Сталин, Дела, Том 12, стр. 184-189.
Издавач : Издавачка куќа на странски јазици, Москва, 1953
Превод: Томислав Захов
Онлајн верзија: март 2024
Написот „Елиминацијата на кулаците како класа“ во бр. 16 од Красная звезда[1] е неспорно точен во целина, но содржи две неточности во формулацијата. Ми се чини дека овие неточности мора да се поправат.
1. Во написот се вели:
„Во периодот на реставрација, водевме политика на ограничување на капиталистичките елементи вo градот и селата. Со воведувањето на периодот на реконструкција, преминавме од политиката на ограничување кон политиката на нивно истиснување.“
Оваа изјава е неточна. Политиката на ограничување на капиталистичките елементи и политиката на нивно истиснување не се две различни политики. Тие се една иста политика. Истиснувањето на капиталистичките елементи во селата е неизбежен резултат и составен дел на политиката на ограничување на капиталистичките елементи, политиката на ограничување на експлоататорските тенденции на кулаците. Истиснувањето на капиталистичките елементи во селата не смее да се смета за еквивалентно на истиснувањето на кулаците како класа. Истиснувањето на капиталистичките елементи во селата значи истиснување и надминување на индивидуалните делови од кулаците, оние кои не можат да го поднесат товарот на оданочувањето и системот на рестриктивни мерки на советската влада.
Секако, политиката на ограничување на експлоататорските тенденции на кулаците, политиката на ограничување на капиталистичките елементи во селата, не може, а да не доведе до истиснување на одделни делови од кулаците. Следствено, истиснувањето на одделни делови од кулаците не може да се смета поинаку освен како неизбежен резултат и составен дел од политиката на ограничување на капиталистичките елементи во селата.
Оваа политика ја водевме не само во периодот на реставрацијата, туку и во периодот на реконструкцијата, и во периодот по Петнаесеттиот конгрес (декември 1927 г.), и во периодот на Шеснаесеттата конференција на нашата партија (април 1929 г.), како и по таа конференција до летото 1929 година, кога започна фазата на целосна колективизација и кога започна промената на политиката кон елиминирање на кулаците како класа.
Ако се испитаат најважните документи на нашата партија од, да речеме, Четиринаесеттиот конгрес во декември 1925 година (види ја резолуцијата за извештајот на Централниот комитет[2]) до Шеснаесеттата конференција во април 1929 година (види ја резолуцијата за „Начини и средства за Промовирање на земјоделството“[3]), не може да не се забележи дека тезата за „ограничување на експлоататорските тенденции на кулаците“ или за „ограничување на растот на капитализмот во селата“ секогаш оди рамо до рамо со тезата за „истиснување на капиталистичките елементи во селата“, за „надминување на капиталистичките елементи во селата“.
Што значи тоа?
Тоа значи дека Партијата не го одвојува истиснувањето на капиталистичките елементи во селата од политиката на ограничување на експлоататорските тенденции на кулаците, од политиката на ограничување на капиталистичките елементи во селата.
И Петнаесеттиот партиски конгрес и Шеснаесеттата конференција со цело срце застанаа зад политиката на „ограничување на експлоататорските склоности на земјоделската буржоазија“ (Резолуција на петнаесеттиот конгрес за „Работата на село“[4]), зад политиката на „донесување нови мерки за ограничување на развојот на капитализмот на село“ (ibid.), зад политиката на „одлучно ограничување на експлоататорските тенденции на кулаците“ (види Резолуција на петнаесеттиот конгрес за петгодишниот план[5]), зад политиката на „офанзива против кулаците“ во смисла на „преминување кон понатамошно, посистематско и поупорно ограничување на кулакот и приватниот трговец“ (ibid.), зад политиката на „уште порешително економско истиснување“ на „елементите на приватно-капиталистичката економија“ во градот и селата (види Резолуција на Петнаесеттиот конгрес за извештајот на Централниот комитет[6]).
Следствено, а) авторот на гореспоменатиот напис греши кога ја прикажува политиката на ограничување на капиталистичките елементи и политиката на нивно истиснување како две различни политики. Фактите покажуваат дека она што го имаме овде е една општа политика на ограничување на капитализмот, чиј составен дел и резултат е истиснување на одделни делови од кулаците.
Следствено, б) авторот на гореспоменатиот напис греши кога тврди дека истиснувањето на капиталистичките елементи во селата започна дури во периодот на реконструкцијата, во периодот на Петнаесеттиот конгрес. Всушност, истиснувањето се случи и пред Петнаесеттиот конгрес, во периодот на реставрацијата, и по Петнаесеттиот конгрес, во периодот на реконструкцијата. Во периодот на Петнаесеттиот конгрес, политиката на ограничување на експлоататорските тенденции на кулаците беше само засилена со нови и дополнителни мерки, како резултат на што мораше да се засили и истиснувањето на одделни делови од кулаците.
2. Написот вели:
„Политиката на елиминирање на кулаците како класа во целост произлегува од политиката на истиснување на капиталистичките елементи, што е продолжение на оваа политика во нова фаза.“
Оваа изјава е неточна и, според тоа, невистинита. Нормално, политиката на елиминирање на кулаците како класа не можеше да падне од небо. Патот до неа беше подготвен од целиот претходен период на ограничување, а со тоа и на истиснување на капиталистичките елементи во селата. Но, тоа не значи дека таа радикално не се разликува од политиката на ограничување (и истиснување) на капиталистичките елементи во селата, дека е продолжение на политиката на ограничување. Да се каже она што го вели нашиот автор значи да се негира дека има промена во развојот на селата од летото 1929 година. Да се каже она што тој го кажува е да се негира дека во овој период сме извршиле пресврт во политиката на нашата партија на село. Да се каже она што тој го кажува е да се создаде одредено идеолошко прибежиште за десничарските елементи во нашата партија, кои сега се држат до одлуките на Петнаесеттиот конгрес во спротивност на новата политика на партијата, исто како што своевремено Фрумкин се држеше за одлуките на Четиринаесеттиот конгрес во спротивност на политиката за промовирање на колективните фарми и државните фарми.
Кој беше аргументот за напуштање на Петнаесеттиот конгрес прогласувајќи интензивирање на политиката на ограничување (и истиснување) на капиталистичките елементи во селата? Аргументот за неговото напуштање беше тоа што, и покрај ова ограничување на кулаците, тие, како класа, сепак беа обврзани да останат засега. Поради ова, Петнаесеттиот конгрес го остави на сила законот за изнајмување земјиште, иако многу добро знаеше дека земјиштето го изнајмуваат главно кулаците. Поради ова, Петнаесеттиот конгрес го остави на сила законот за изнајмување работна сила на село и побара тој строго да се почитува. Поради ова, повторно беше прогласено дека декулакизацијата е недозволива. Дали овие закони и одлуки се во спротивност со политиката на ограничување (и истиснување) на капиталистичките елементи во селата? Сигурно не. Дали овие закони и одлуки се во спротивност со политиката на елиминирање на кулаците како класа? Секако, тие се! Следствено, овие закони и одлуки сега мора да се остават настрана во областите на целосна колективизација, која се шири со скокови и граници. Патем, тие се веќе ставени на страна од самиот напредок на движењето за колективните фарми во областите на целосна колективизација.
Дали, тогаш, може да се потврди дека политиката на елиминирање на кулаците како класа е продолжение на политиката на ограничување (и истиснување) на капиталистичките елементи во селата? Очигледно, не може.
Авторот на горенаведениот напис заборава дека класата кулаци, како класа, не може да биде истисната со даночни мерки или какви било други ограничувања, доколку на оваа класа `и се дозволи да ги задржи средствата за производство и правото на слободно користење на земјиштето, и ако во нашето практично делување ги зачуваме на село законот за изнајмување работна сила, законот за изнајмување земјиште и забраната за декулакизација. Авторот заборава дека политиката на ограничување на експлоататорските тенденции на кулаците ни дозволува да сметаме само на истиснување на поединечни делови од кулаците, што не е во спротивност, туку, напротив, претпоставува зачувување на кулаците засега како класа. Како средство за истиснување на кулаците како класа, политиката на ограничување и истиснување на одделни делови од кулаците е несоодветна. За да се истиснат кулаците како класа, отпорот на оваа класа мора да биде разбиен во отворена битка и мора да се лиши од продуктивните извори на нејзиното постоење и развој (слободно користење на земјиште, средства за производство, изнајмување земјиште, право да вработува работна сила итн.).
Тоа е пресврт кон политиката на елиминирање на кулаците како класа. Без неа, зборувањето за истиснување на кулаците како класа е празна галама, прифатлива и профитабилна само за десничарите. Без неа, не може да се замисли ниту една суштинска, а камоли целосна колективизација на селата. Тоа добро го разбираат нашите сиромашни и средно-имотни селани, кои ги поразуваат кулаците и воведуваат целосна колективизација. Тоа, очигледно, сè уште не го разбираат некои наши другари.
Оттука, сегашната политика на Партијата на село не е продолжување на старата политика, туку одвраќање од старата политика на ограничување (и истиснување) на капиталистичките елементи во селата кон новата политика на елиминација на кулаците како класа.
Ј. Сталин
Фусноти
[1] Красная звезда (Црвена ѕвезда) — воен и политички дневен весник основан во јануари 1924 година. Во март 1953 година весникот стана централен орган на Министерството за одбрана на СССР.
[2] Види Резолуции и одлуки на конгресите, конференциите и пленумите на Централниот комитет на CPSU, Дел II, 1953, стр. 73-82.
[3] За резолуцијата на Шеснаесеттата партиска конференција за „Начини и средства за промовирање на земјоделството и даночните олеснувања за средно имотниот селанец“, види Резолуции и одлуки на конгресите, конференциите и пленумите на Централниот комитет на CPSU, Дел II, 1953, стр. 455-69.
[4] Види Резолуции и одлуки на конгресите, конференциите и пленумите на Централниот комитет на CPSU, Дел II, 1953, стр. 350-68.
[5] За Резолуцијата на петнаесеттиот партиски конгрес за „Директивите за составување на петгодишниот економски план“, види Резолуции и одлуки на конгресите, конференциите и пленумите на Централниот комитет на CPSU, Дел II, 1953, стр. 330-49.
[6] Види Резолуции и одлуки на конгресите, конференциите и пленумите на Централниот комитет на CPSU, Дел II, 1953, стр. 313-21.