Γράφτηκε: 1901
Πηγή: Αριστερή Στροφή
HTML Markup: Aντώνης Μεγρέμης για το
ελληνικό Αρχείο των Μαρξιστών στο Internet
Όσο ζω ελπίζω! Εάν ήμουν κάποιο από τα ουράνια σώματα, θα κοίταζα εντελώς αδιάφορα αυτή την αξιοθρήνητη μπάλα από σκόνη και βρωμιά. Θα έλαμπα το ίδιο για το κακό και το καλό. Είμαι όμως άνθρωπος. Η παγκόσμια ιστορία, που για σένα απαθές παγώνι της επιστήμης, για σένα καταγραφέα της αιωνιότητας, μοιάζει μόνο μια ασήμαντη στιγμή στον απολογισμό του χρόνου, είναι για μένα τα πάντα. Όσο ανασαίνω, θα παλεύω για το μέλλον, αυτό το λαμπρό μέλλον, που ο άνθρωπος, ισχυρός και όμορφος, θα γίνει κυρίαρχος στην πορεία της ιστορίας και θα το οδηγήσει στον απεριόριστο ορίζοντα της ομορφιάς, της χαράς και της ευτυχίας.
Ο δέκατος ένατος αιώνας με πολλούς τρόπους ικανοποίησε και με ακόμη περισσότερους ξεγέλασε τις ελπίδες του αισιόδοξου. Τον ανάγκασε να μεταθέσει τις περισσότερες από τις ελπίδες του στον εικοστό αιώνα. Κάθε φορά που ο αισιόδοξος αντιμετώπιζε κάτι φρικαλέο, αναφωνούσε: συμβαίνει κάτι τέτοιο στο κατώφλι του εικοστού αιώνα! Κάθε φορά που σχημάτιζε έξοχες εικόνες του αρμονικού μέλλοντος, τις τοποθετούσε στον εικοστό αιώνα.
Και τώρα ο αιώνας αυτός έχει έρθει! Και τι έχει φέρει μαζί του;
Στη Γαλλία, το δηλητήριο του ρατσιστικού μίσους (σ.μ. υπόθεση Ντρέιφους). Στην Αυστρία, την εθνικιστική διαμάχη. Στη νότια Αφρική, την αγωνία ενός μικρού λαού που δολοφονείται από έναν κολοσσό (σ.μ. πόλεμος Μπόερ). Στο ίδιο το "ελεύθερο νησί", ύμνους θριάμβου για την νικήτρια απληστία των εθνικιστών μεροκαματιάρηδων, δραματικές "περιπλοκές" στην ανατολή, εξεγέρσεις πεινασμένων λαϊκών μαζών στην Ιταλία, τη Βουλγαρία και τη Ρουμανία' Μίσος και φόνους, πείνα και αίμα.
Φαίνεται σαν ο καινούριος αιώνας, αυτός ο γίγαντας που μόλις ήρθε, να θέλει από την πρώτη στιγμή της εμφάνισης του να οδηγήσει τον αισιόδοξο στην απόλυτη απαισιοδοξία και την αστική νιρβάνα.
Θάνατος στην Ουτοπία! Θάνατος στην πίστη! Θάνατος στην αγάπη! Θάνατος στην ελπίδα! Βροντοφωνάζει ο εικοστός αιώνας μέσα σε ομοβροντίες πυρός και στον θόρυβο των όπλων.
Παραδόσου, αξιολύπητε ονειροπόλε. Είμαι εδώ, ο εικοστός αιώνας που τόσο καρτερούσες, ΤΟ ΜΕΛΛΟΝ ΣΟΥ!
Όχι, του αντιμιλά ο θαρρετός αισιόδοξος: ΕΣΥ, ΕΙΣΑΙ ΜΟΝΟ ΤΟ ΠΑΡΟΝ!!!